Kolano skoczka. Czym jest i jak je leczyć?
Kolano skoczka wiąże się z problemem w obrębie więzadła rzepki, które stanowi wspólny przyczep mięśni prostowników stawu kolanowego. Dolegliwości są powiązane z mechanicznym obciążeniem aparatu wyprostnego kolana, w czasie aktywności związanej ze skakaniem, przyspieszaniem, lądowanie, a kumulujące się mikrouszkodzenia prowadzą do osłabienia struktury ścięgna. Schorzenie zalicza się więc do zmian o charakterze przeciążeniowym. Poza nadmiernym obciążeniem stawu kolanowego, powstawaniu zmian w tej okolicy sprzyja niestabilność więzadłowa, przebyte urazy stawu kolanowego, koślawość kolan, nadwaga.
Kolano skoczka dotyka najczęściej osób w wieku około 30 lat, częściej dotyczy mężczyzn. Typowym objawem jest ból w przedniej części kolana pod rzepką. W zależności od stopnia nasilenia zmian wyróżnia się 4 stadia progresji:
- ból po wysiłku, ustępujący po odpoczynku
- ból na początku wysiłku, ale ustępujący po rozgrzewce
- ból w spoczynku i po aktywności
- zerwanie ścięgna
Dolegliwościom bólowym towarzyszy również tkliwość w rejonie więzadła rzepki, czasem poszerzenie zarysu więzadła.
W ocenie struktury więzadła oraz nasilenia zmian wykorzystuje się badanie USG lub MRI.
Jeśli ciągłość więzadła jest zachowana, leczenie bazuje na rehabilitacji. Leczenie w oparciu o rehabilitację wymaga przede wszystkim szczegółowej diagnostyki przeprowadzonej przez fizjoterapeutę, z uwzględnieniem powiązań anatomicznych mogących generować ból w przedniej części stawu kolanowego.