Uszkodzenie obrąbka stawu ramiennego SLAP. Czym jest i jak je leczyć?

Staw ramienny złożony się z głowy kości ramiennej oraz panewki, którą pogłębia chrzęstno-włóknista struktura tzw. obrąbek stawowy.

Uszkodzenie typu SLAP odnosi się do uszkodzenia obrąbka w jego przednio-górnej części w wyniku zwichnięcia przedniego w stawie ramiennym. W górną część obrąbka wplatają się włókna ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia, w związku z czym wskutek urazu dochodzi do uszkodzenia obu struktur.

Uszkodzenie obrąbka stawu ramiennego dotyka najczęściej sportowców uprawiających sporty oparte o wykonywanie rzutów, ale może dotyczyć także osób wykonujących powtarzające czynności z uniesionymi ramionami (np. malarzy).

Mechanizm powstania urazu może być bezpośredni tj. upadek na wyprostowaną kończynę górną, bezpośrednie uderzenie w okolicę barku, nagłe szarpnięcie przy próbie podniesienia ciężkiego przedmiotu lub pośredni tj. wskutek wykonywania powtarzalnych ruchów.

Objawy świadczące o uszkodzeniu obrąbka to przede wszystkim ból połączony z ograniczoną ruchomością podczas prób odwiedzenia, rotacji czy uniesienia kończyny ponad głowę, uczucie blokowania, trzeszczenia oraz odczucie niestabilności w stawie ramiennym.

Wyróżnia się 4 stopnie uszkodzenia obrąbka:

1. wystrzępienie obrąbka stawowego bez cech uszkodzenia przyczepu głowy długiej mięśnia dwugłowego
2. oderwanie się górnej części obrąbka od panewki (najczęstszy)
3. uszkodzenie typu „rączki od wiadra” bez uszkodzenia przyczepu głowy długiej mięśnia dwugłowego
4. pęknięcie typu „rączki od wiadra” obejmujące ścięgno mięśnia dwugłowego Diagnostyka uszkodzenia obrąbka obejmuje badanie kliniczne oraz badania obrazowe takie jak rezonans magnetyczny, USG. Dodatkowo może być wskazane wykonanie badania RTG celem wykluczenia innych patologii w stawie.

Leczenie uszkodzonego obrąbka opiera się przede wszystkim na leczeniu operacyjnym. W zależności od rozległości uszkodzenia podczas zabiegu oczyszcza się staw z wystrzępionych fragmentów obrąbka, przymocowuje obrąbek do panewki przy użyciu specjalnych kotwic lub wykonuje się szycie mięśnia w przypadku uszkodzenia przyczepu głowy długiej mięśnia dwugłowego.

W okresie pooperacyjnym wskazane jest unieruchomienie kończyny górnej i delikatne ćwiczenia przyśpieszające gojenie. W późniejszym etapie ważna dla prawidłowego wyleczenia tkanek ważna jest fizjoterapia w formie terapii manualnej i ćwiczeń.