Tendinopatia głowy długiej bicepsa. Czym jest i jak ją leczyć?

tendinopatia głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia (bicepsa)

Mięsień dwugłowy ramienia (biceps) jak sama nazwa wskazuje składa się z dwóch części. Głowa długa, z racji swojego przyczepu początkowego oraz dalszego przebiegu, częściej ulega zmianom degeneracyjnym. Przyczepia się do guzka nadpanewkowego łopatki i znajdującej się tuż pod nim, górnej części obrąbka stawu ramiennego, a następnie zagina się pod dużym kątem i wchodzi w obręb kości ramiennej w bruździe międzyguzkowej. Taki przebieg predysponuje ścięgno do powstania tzw. tendinopatii, czyli zmian zapalnych lub zwyrodnieniowych w strukturze ścięgna.

Patologie w obrębie ścięgna mogą powstawać na tle urazowym, przeciążeniowym w wyniku często powtarzanych czynności ruchowych w stawie ramiennym czy zaburzeń pracy całego kompleksu barkowego. Również wszelkie utrudnienia na drodze unaczynienia ścięgna mogą predysponować je do powstawania zmian w jego strukturze. Warto pamiętać, że tendinopatia często współwystępuje z innymi problemami w stawie barkowym tj. zapalenie kaletki, uszkodzenie stożka rotatorów

W przypadku wystąpienia patologii w obrębie ścięgna, pacjenci zgłaszają dolegliwości bólowe w przednim rejonie stawu ramiennego, na przebiegu mięśnia lub na przyczepie do kości promieniowej. Pojawia się także tkliwość palpacyjna okolicy ścięgna oraz często odczucie przeskakiwania podczas ruchu. Dolegliwości prowokowane są w momencie przesuwania ścięgna w bruździe międzyguzkowej, a więc w trakcie ruchów zgięcia, odwiedzenia, rotacji wewnętrznej w stawie ramiennym, a także podczas ruchów zgięcia i odwracania przedramienia ze względu na swój przyczep dalszy na kości promieniowej.

Badanie USG pozwala na ocenę zmian w strukturze ścięgna oraz stopnia ich zaawansowania.

Leczenie opiera się przede wszystkim na terapii manualnej, która umożliwia przywrócenie prawidłowej struktury ścięgna, optymalnej funkcjonalności oraz zniwelowanie bólu.